07. LEVEN IN HET KLAD

ik heb ontdekt dat
leven in het klad
uiteindelijk best goed werkt
ik bedoel:je kan het later
altijd nog corrigeren

een woordje hier,
een zinnetje daar, die scene schrappen
waarin je katjes knijpt in het donker
het woordje -door- vervangen door het woordje -voor-
omdat het beter rijmt
en ook goed is voor het verhaal
dat je jezelf liegt

gewoon lekker vrij
alles laten stromen
een beetje krassen in de kantlijn
(gezelliger dan de grote witte zaal)

en als het plot ten einde loopt
presenteer je op handgeschept papier

een zeer dun boekje
het wordt bijgezet op de plank
ach, niemand zal er nog naar talen

Schrijver: Simon K., 17-07-2020

08. HET GEDICHT VAN DE STRATENMAKER

het is heel belangrijk
dat de klinkers
om en om
liggen
met de mede
klinkers

Schrijver: Simon K., 16-07-2020

9. WONDERKIND VAN ALLE MENSEN

het moet schreeuwen
om de wil te tonen
gelukkig, aan elke voet vijf teentjes

honger naar melk, honger naar meer
de smaak van alles
een kusje, een krasje
kijk uit! niet teveel

leren lopen, leren fietsen
zonder handen de heuvel af
stoere jongens ferme knapen
leren schrijven, leren schaken
leren lezen, maar begrijpen, ho maar

8553 gehaaste ontbijtjes
cadeautjes voor de goede sier
een dekentje over de wanhoop
te weinig te laat

dan uitgewoed de heuvel af
nog één keer
zonder vrees de diepte in

10. GAUW TEVREDEN

ik ben al gauw tevreden
goed is goed genoeg
je hoeft maar een beetje van me te houden,
maar houd lang van me

ons kind hoeft niet per sé
te scoren op het veld
de deur piept, alles gaat een beetje kapot
je trapt op mijn beduimelde bril
maakt de sleutels kwijt
we zien het door de vingers

je ruikt naar een nestje jonge katjes
die slapen in het hooi
een lichtstraal uit het diepst van de zon
die op een dag in maart
je zacht slapend gezicht aan wijst

de kast, de vaas en het gordijn,
een mini Stonehenge vormend:
alweer een nieuwe lente

toch weer, steeds,
geeft het leven precies genoeg
om van te leven

11. LANGE ZICHTLIJNEN

 

kijk, hoe daar je spullen staan uitgestald,
dingen die aangewaaid zijn door de jaren,
in je huiselijk landschap en gebleven
als gevallen herfstbladeren in een dode hoek

jazeker, ik heb geleefd
hoe heb ik gegeven, geleden en vergeven
brood en boter op de tafel
(toch, je vaste lasten stijgen jaar na jaar)

start de opname en actie!
een scene met een kind en vrouw: take one
iemand gooit wat om
iemand snauwt geheel onnodig iemand uit
iemand kauwt op andere plannen
iemand eet alleen wat het belieft
lompe aardappeleters onder schemerlicht
van ontevredenheid

ik herinner me dingen en jaren
als verre vonken of vlagen vuur
dingen zonder gezicht of omtrek,
als een vage vleug van parfum
en een onbestemde spijt die snijdt
door het midden van een hart

en ik zeg: wat was het plan
van deze leerweg zonder eindexamen?

de wilde ruimhartige dagen,
ze gaven en namen zonder ruilbon
verjaardagen met nauwkeurig afgepaste vrienden
(de dood zet zorgzaam jouw wekker)

de herinnering verheft
het goede, het slechte
hetgeen wat je niet begrijpt
hetgeen wat er altijd was

Schrijver: Simon K., 13-07-2020

12. DUIZEND METER FILM

wie zijn hier verdwenen en hebben deze
volle tafels achtergelaten?
de bronzen meiden in bikini's
zijn nu zeker ergens anders,
laten openingszinnen op hun borsten landen
komen altijd toch wel thuis
(alle meisjes leiden zonnige, kleine levens,
de avondwind rondt elke zachte hoek
zuchtend om hen heen)

witte troostmeisjes verschralen in rook,
verharden permanent mijn trekken
en ik denk over liefde,
verlatenheid, geloof
ik kijk over de Noordzee,
mijmer over alle parallelle werelden
onder het licht van deze zon
en ergens moet perfectie zijn

een denkbeeldige verwijtkogel
schiet ik naar het brandende westen
maar ik raak niets, slechts één gebrandschilderde
engel schrikt zich rot
en fladdert terug naar god

mijn verstand zoekt, klampt
naar het verborgen verband,
de formule van alles,
die alles zal verklaren
die alles kan verklaren
in slechts één simpele,
zeer elegante formule,
die altijd klopt, zelfs als men dood is
of uit elkaar

al lang ben je weg, maar in een droom
zag ik je weer, omringd
door koele bloemen, - je mond, die ik als geen ander ken,
je oogopslag die men schalks kan noemen,
als men niet beter wist -
je zwaaide naar mij,
in een filosofische pose gezeten
op een praalwagen die tergend
voorbij trok en duizend meter film
achter zich aan trekt van jouw perfecte leven
wat wil je daar mee zeggen
laat me toch met rust!

(ik zou willen geloven
in engelen om ons te leiden, ontelbaar,
onhoorbaar fluisterend om ons heen)

Schrijver: Simon K., 12-07-2020

13. BLAUWE PERIODE

men moet opnieuw en steeds opnieuw
zich uitvinden, zich uiteindelijk vinden

als op de oude route
de wegen lichtelijk vastgelopen zijn

dus, vandaag sluit ik mijn blauwe
periode af en begin de gele,
zet het grof vuil aan de straat
zeg eindelijk waar het op staat
schrijf een brief aan mezelf
zet hem tegen het glas
of beter nog in mijn jas

het is dit, of langzaam dood gaan
lebensraum hebben we nu behoefte aan

hoop niet dat ik terug moet keren
in een gebombardeerde stad
wat heb ik nodig dan mezelf? nou, op pad!

ik loop in een donkere novemberregen
een al te vertrouwde straat of zeven
het is wel een verdomd koude dag
om groots en meeslepend te leven

oké, ander keertje dan

Schrijver: Simon K., 06-06-2021

14. DE PRECISIE VAN DE WERKELIJKHEID

vandaag voelt de wereld aan als een wolk
waarschijnlijkheden en ik laat
alle dingen zijn
zoals het gras de wind en de bomen
de regen laten komen

de vogel ging zitten in de boom
met de onhoorbare grondtoon
de wolken botsten tegen de zon
met de onhoorbare boventoon
de anti-wolken botsten tegen de anti-zon
in de vijver zonder vooroordelen

de vogel en de boom en de wolken
en de zon en de vijver worden
zich in het moment van nu
schenken zich uit, vullen
alle mogelijke werelden

zonder moeite is alles, wat het is:
de precisie van de werkelijkheid

degene die zich -ik- noemt
ontwaakt,
kan niet meer terug
naar een onhele wereld

 15. DE NACHT IS GRATIS

de klok hakt zich een weg door de nacht
en knabbelt de seconden van mijn leven
waarin niets gebeurt
maar in ieder geval
is de nacht gratis

in de nacht of beter gezegd:
de ingekeerde dag
wanneer buiten de motor van de
waanzin tikkend afkoelt
en de aanwezigheid van de voorouders
haast tastbaar is in mijn kamer
en mijn schuldvraag zwaar weegt,
denk ik over nonchalant verspilde jaren
verspild, zoals een vrouw haar schoonheid
in een bar vol dronkenlappen verspilt

in de nacht kan men denken
over vage, nooit uitgevoerde plannen
of over het verlangen naar lucht
verterende liefde, potten met goud
het verlangen om in één elektrische seconde
de chaos te begrijpen

leven, wat heb je met me gedaan?
wat heb ik met mijn van god gegeven leven gedaan?
als een gerafelde pauwenstaart
zet ik nog één keer mijn geloof in de goede afloop op
ik ben mijn woede
en dus mijn kracht aan het verliezen

volgende halte: pantoffels en een warme jas
van oude-mannen sentiment
de dood, die komt
tijd om te gaan slapen

16. DE HONGER VAN HET HUNKEREND HART

tegen de
verveling
nam hij
een hond

tegen de
eenzaamheid
een vrouw

tegen de
zinloosheid
nam hij
een kind

tegen de
vervreemding
speelde hij de rol van zijn leven

maar de leegte,
de honger van het hunkerend hart,
bleef als een onverpleegde droefenis
als door zwaarte gebogen licht

ik slaap verder en probeer het licht te buigen



 

17. ONVERSTOORBAAR LANDSCHAP

---------
--------------------
--------------------------------------

grutto waadt door groen
in de verte woedt de stad
onhoorbaar vliegtuig

--------------------------------------
--------------------
---------

18. WREDE SCHOONHEID

als onze lichamen weer zijn gereduceerd
tot onbezielde atomen
en het profiel van je voetstappen
langs de oevers van de tijd
is bedekt door het sediment van miljoenen jaren
zouden wij elkaar herinneren
als we in de hemel zouden zijn?

of
zullen wij vreemden
zijn tot elkaar
zoals van voor onze ontmoeting?
zoals van voor de geboorte
van de tijd?

dit alles denk ik, terwijl ik kijk
hoe je speelt met ons kind
op het gras van het bos, van de stad van het land,
van het werelddeel van de aarde die draait om de zon
in zijn stelsel van een oneindig heelal

de wrede schoonheid van het leven

19. FILOSOFIE VOOR BEGINNERS

je zou kunnen zeggen
dat je hier bent
door een lange reeks

gebeurtenissen, microbeslissingen
je zou kunnen zeggen
dat alles is
zoals het is

je zou kunnen zeggen:
let it be
ondertussen kijkt mijn kind naar Disney
zich van geen kwaad bewust

weet niets van Dachau
of dansende sterren

ignorance is bliss

 ---------------
--------------------------

20. ALLE DINGEN DIE GEBEUREN

regen op het raam
de straat geurt naar natte stenen
een meeuw zweeft op licht

een kat verkent behoedzaam
haar hernieuwde wereld
gebroken tak bloedt langzaam dood

de klok slaat twaalf uur
een man kijkt naar buiten
ziet de onstuitbare wil
van alle dingen die gebeuren

ooit zal van de regen de kat,
de tak de meeuw de man het raam
geen spoor of atoom nog bestaan,

alles gaat altijd door
zoals pijn, en ergens de regen
 
--------
--------------------
--------------------------------------

 21. ONVOLTOOID TOEKOMSTIGE TIJD

---------------

------------------------------------------

ik
leef
op de
grens van de
toekomstige tijd
die me steeds een stapje voor blijft
terwijl het verleden langzaam vervaagt als een droom

 ------------------------------------

---------------

22. ALWEER IS HET SEPTEMBER

de rust is weergekeerd op de stranden en in de struiken
op wat spinnenwebben na, die glinsteren in de ochtendzon
het is nu tijd voor binnenvetten en wat nagezomer
maar iedereen weet: het is voorbij tot aan mei
we hebben hopelijk zoveel vaart gemaakt
dat we we kunnen doorrollen tot aan kerst
en dan omhoog precies tot aan 1 mei
ik denk dat het wel weer gaat lukken

je krijgt er routine in, zeg maar
ik ga ook niet scheiden of verhuizen
dus alles blijft zogenaamd bij het oude

de r is in de maand
de r van regenjassen en natte fietsen
de r van rupsbanden door lege maisvelden
nee, laten we geen oorlog beginnen, alweer
vooral als het niet strikt noodzakelijk is
en het is niet noodzakelijk, we zitten met het bord op schoot
de poes en de hond met hun buikje rond
de kilte van de avondstond

moeder de vrouw breit een sok
oh nee, zet een selfie op instagram
de playstation snort behaaglijk

de bom is nog steeds niet gevallen
en indien wel merk je er toch niets meer van

de pillen slaan goed aan
ja, ik voel me happy, echt
de administratie klopt als een bus
en alles is betaald
in mijn familie komt geen kanker voor, sterke genen zal het wezen
alleen wat gekte hier en daar, maar beheersbaar

dus ik zeg: ik zie je in mei, vooralsnog

geen reden tot onnodig radeloze paniek

23. DINGEN DIE LATER NOG VAN PAS KOMEN

de tafel van zeven zonder haperen
kunnen opdreunen, Hoogezand-Sappemeer
blind kunnen aanwijzen op de kaart,
dronken helderziendheid en dingen zeker

weten in een bar bij volle maan
de kunst van wegkijken als
een zomermeisje te mooi is
om waar te zijn

de kunst van verdwalen,
een andere weg te vinden
mentale foto's maken
van een gebaar, een oogopslag
altijd: - ja dat staat je goed - zeggen
dat is eigenlijk les één

ik ben een geheim agent
getraind in onopvallendheid, maar
alles wat ik zag werd genoteerd
in onbegrijpelijke code-taal vooral

de schijnbaar stille skip-momenten die voorgoed
uit de geschiedenis verdwijnen,
indien men niet de forensiche sporen niet besmet
door lomp zich door de plaats delict te walsen
en dingen uit perspectief te schuiven

zoals je lachte op die manier op woensdag 12 mei
dossiers worden aangelegd
over je mond, je jukbeenderen in kaarslicht
je oogopslag die men schalks kan noemen,
als men niet beter wist

al je cookies verwijderen
en opnieuw beginnen
(en dat had ik moeten doen)

gemiddeld kan een mens drie keer opnieuw beginnen
maar dan is de accu meestal op
een laatste rit naar de schroothoop
teruglopen door de weilanden,
met de vrijwaring in je hand

ik floot dan altijd prachtige liedjes
zomaar uit het niets
een soort opluchting dat,
wat is beëindigd,
schuldeloos
kan worden weggestreept

(het had zoveel erger kunnen zijn)

----------

--------------------

24. MANDARIJNTJE IN PAPIER

mandarijntje met je losse huid
en parfum als een zomerhuid,
verantwoorde consumptie
voor kleuter en bejaarde
ze komen uit een ver land,
een land van hangmatten,
golfplaten huisjes,
zeer oude vrachtwagentjes

één kilo in een kistje
er is er één,
omwikkeld met gevloeid papier,
maar niemand weet waarom
misschien is ie wel bestemd
voor één iemand in het speciaal
iemand zoals jij

jìj bent mijn mandarijntje in papier 

---------------------------

-----------

25. DE ACHTERKANT VAN HUIZEN

'vergeet uw bagage niet'
maar ik reis licht
als een zwerver zonder bagage
van het fysieke soort

ik kijk naar de achterkant van huizen
waar mensen die je niet kent
ongeveer jouw leven leiden
met andere variabelen
in parallelle uren en dagen

zij weten precies bij welke halte
uit te stappen
het midden van nergens
is voor hen vertrouwde grond

en de trein dendert maar voort
het verschil van spanning
tussen hemel en de aarde
zet zich om in kracht, beweging
(nu de richting nog)

wanneer naderen wij onze eindbestemming?
zal deze trein verder gaan als?

'vergeet niet uit te checken'
vergeet vooral niet uit te checken

26. FOTO'S WORDEN OUDER DAN MENSEN

================================

honderd jaar tussen onze blikken
we kijken elkaar aan op de schaarse foto's
het verhaal tussen de regels
verdichten aan minuscule details

melancholie is niets
anders dan verlangen
naar andere, dus betere tijden toen
de digitale doden
hun geromantiseerde gelukkige leven
in schokkerig zwart-wit
vastlegden in 18 frames per seconde

dit alles af te leiden
uit het kwieke lopen
de nieuwsgierige blik
het kokette staren
in het zwarte oog
een wormgat dat tijd en ruimte
overbrugt en alleen het licht
komt van dezelfde zon

maar je weet:
de treinen ontspoord,
de huizen ingestort,
het vee tot het bot afgekluifd
de fotoalbums naar de stortplaatsen
of verschimmelend in kelders, zolders

in geheugens en registers
de namen gewist, de golfslag van de tijd spoelt alles schoon
graven verweerd, verzakt in de tijd
golvend als de zee spoelt de laatste
bot en tranen opgelost in aarde

alsof de ruimte niet door hun bestaan ontledigd,
hun pijn niet op onmeetbare wijze
de ruimte-tijd verbogen heeft

als een droom vergeten in de morgen
is het leven van ieder levend wezen
alles begint en eindigt
in een cirkel van dansende energie

memento mori
memento mori

====================================

27. HET NIEUWE ABNORMAAL

bergen worden woestijnen
opa's worden jonge goden
geld stroomt uit de kraan
meisjes kijken je aan
niemand hoeft te slapen
dus haalt meer uit z'n bestaan
zonder naar de kloten te gaan

gebraden duiven vliegen
druipend van het vet over de daken
belanden in mondjes
op de juiste temperatuur

geluk wordt gewoon bijgedrukt
indien nodig
en anders kun je het lenen
van willekeurige baby's
die nooit naar school hoeven
want ze weten alles al

generaals delen de lakens uit
in bejaardenhuizen, files
lossen op in stranden
met vrienden die je perfect begrijpen
door de kleur van je aura

we stammen af van de bonobo's
dus stel je de taferelen voor
in kerken en kantoren
wanneer ieder alles goed maakt
met een geruststellend vrijpartijtje

en het mooiste is:
overal is gratis wifi!
ik kan simpelweg niet wachten
op het nieuwe abnormaal!

28.ONTWIKKELINGSTIJD

daar sta je dan in jouw omkaderd stukje wereld
voor eeuwig vastgepind in de tijd
een onschuldiger, onwetender zelf

naar de toekomst te zenden
voor toekomstig bewijs
dat je ooit ook dit was
objectief gezien

één flits belichtingstijd en voor eeuwig
is je plaats en tijd vastgelegd
het recht om te zijn
het recht op jouw verhaal

je toekomstig zelf
die hier bevreemende bewijzen van een
beschaamd verleden

29. HAD HET ANDERS

een meer optimale liefdesbeleving
mijn verstaander/verstand beter belegd
meer in de ogen gekeken en stil naast je gelegen?
echt mijn voeten gevoed/gevolgd in het zand en het zout

niet versteend maar geopend
meer geleefd en minder overleefd

30. GREASE

1978. Grease was een hit.
examenfeest van de MAVO.
mijn vader, beretrots op het diploma,
wat kon die jongen toch goed leren

na de diploma-uitreiking gingen we
uit eten bij de V & D
het was schemerig verlicht
door oranje lampen van glas
met een witte binnenkant
en kleverige houten tafels
met een placemat
hard gerinkel, gesis uit de keuken
een serveerster met dikke kuiten
kwam vragen wat we wilden drinken'eten

ik nam een kleine cola en een schnitzel
om mijn vader niet op kosten te jagen
'Doe niet zo bescheiden,' zei mijn vader
in trotse feeststemming: 'Neem gewoon
een biefstuk net als ik.'

de biefstuk bloedde als een rund
en sopte de patat bloedrood
ik zag het vuile tapijt en de autolichten, de regen
maagpijn, hoofdpijn, schaamte, ongemak

wisten zij veel,
wist ik veel dat ik een autist was
voordat het in de mode kwam?

volgens mij nam mijn moeder kipfilet met mosterdsaus
maar thuis maakte zij het veel lekkerder zelf

had ik een toetje?
ja, een ijsje volgens mij
met een besuikerde wafel, die ik
heel zuinigjes ook opgeknabbeld heb
uit misplaatste schaamte voor alles
waar ik nog geen woorden voor kon vinden

nu zijn ze beiden dood en begraven
50 cm en drie maanden van elkaar
200 cm diep in de klei die van de zee is
en ik ben 55 jaar en
de tranen schieten me in de ogen

31. ZELFBEELD/SELFIE

in de haarspeldbocht van de tijd
zie je daar jezelf omkaderd
daar sta je dan in je pose van de casual held

je onschuldiger, onwetender zelf
zich naar de toekomst te zenden
voor toekomstig bewijs
dat, objectief gezien
je dit ooit ook was en nu

je vastgelegd bent
in het felle licht
één milliseconde vastgepind
in het gouden uur
moest ik een paar keer overleven, tot ik
weet ik hoe dingen sterven

had ik
mijn verstand beter belegd?
meer in de ogen gekeken en stil naast je gelegen, je gevoeld
tot op het bot, meer mijn voeten
gevolgd in het zand en het zout

niet versteend maar geopend
voor wat nog wil groeien en zoekt
naar boven het licht te gaan

 

--------------------

-----------------------------------------

32. VUURWERK EN GEDANS

je dwaalt door de wereld en je ogen grijpen naar dingen die
die te veel te vol van schoonheid zijn
en je geeft het kwalificaties
als mooi en slecht en waarom
en 's nachts valt het op zijn plaats
en in de verte is vuurwerk en gedans

en vlak voor je sterven gaat, kun je alles
want je hebt het geprobeerd
te vatten en je bent er nog
niet klaar mee, nog niet

en achter je lopen de nieuwe kinderen
met gods ogen in hun brein
opdat hij elk facet
en elke schittering ziet
van zijn sterren en dansende atomen

en gul van waarheid is hij soms
als het leven danst en zijn licht
zich een weg naar binnen vindt

-----------------------------------------

--------------------

33. OP DE JEUGD

--------
--------------------
-------------------------------------- 

ja, dans maar door de straten naar het vuurwerk
op eeltloze voetjes van roze hoop

je appt, dus je leeft
je accu is is nog boordevol

geef een like aan het leven voordat
je niet meer terug kan veren

je hebt zoveel tijd
te verspillen aan lange omwegen
er is geen haast bij

en dan gaan we alles anders doen
als het op jou aan komt
maar nu eerst
je hart laten
wapperen in de
onverschrokken wind

--------
--------------------
--------------------------------------
 

34. DUWBAK LINDA

ik stond buiten het monumentale gebouw aan het kanaal
na een zweterige sollicitatie als assistent backoffice -whatever that means-
ik had me niet goed ingelezen, maar dat geeft niet
want ik wou gewoon een vrije vogel zijn
als dat mag van de maatschappij der normale mensen?

ze vroeg me hoe ik mezelf zag over vijf jaar
(aan het stuur van een Bentley met jou aan mijn zijde?)
en of ik direct beschikbaar was?
ze was gekleed als in de zoekterm
subcategorie: secretary high heels
test één: om dit als man bewonderend
volkomen te negeren
test twee: voelen hoe haar onbewuste
jou keurt van top tot teen

ze stopte met het maken van aantekeningen
bij het verhaal over het behandelingstraject
en klapte haar mapje subtiel dicht met een beleefde smile
-dit gaat 'm niet worden-
kun je op veel manieren zeggen, maar vrouwen
zijn er goed in

dus ik stond even later buiten het zicht
van de doorgedraaide economie
opgelucht een shagje te draaien
en inhaleerde mijn vrijheid in
met diepe teugen

een boot met onbekende bestemming
kwam klotsend voorbij gepuft:
-DUWBAK LINDA-
met pronte letters
op haar stevige boeg

35. ALLES GAAT ALTIJD MAAR DOOR

ik houd van perfectie
ik houd van absolute perfectie
zoals te proeven is in
bijvoorbeeld het woord wedervaren

de jas van mijn vader
de jas van mijn vader
hing nog jaren aan de klink

weer een dag in het wraakboek bijgeschreven
later, later
de dag uitzitten
daar ben ik onderhand
heel goed in
geworden

de aarde draait zich naar het licht
een boom viel om in de nacht
vederlicht gekraak, een zucht van schaamte
die vrijwel niemand heeft gehoord

ik kijk naar buiten en
luister onverschillig 
naar de stille schreeuw van de wereld

zie de onstuitbare wil
van alle dingen die gebeuren

alles gaat altijd maar door
zoals pijn en ergens de regen

36. LAAT MIJ DOOR DE WINTER SLAPEN

ik zou honderd dagen willen slapen
gevoel is weg, lijf koud, geen gevoel
ik staar in de winter
ik staar naar de winter
alles vertraagt, sneeuw in het wiel
vlottend ijs snijdt door alles
opent alle de wonden
laat de winter binnen

herinnering en hoop is al wat ik heb
maar heb ik meer niet nodig?
sleep me door de winter

ik zou honderd dagen willen slapen
mijn verstand is weg, lijf koud, geen gevoel
laat me dan door de winter slapen
laat tenminste mij door de winter slapen

37. GGZ 14.15 UUR, TIENDE AFSPRAAK

de tram stopt niet exact op de witte lijn - dit voelt niet goed -
ik wil zitten of staan met rugdekking en
een goed uitzicht op de ingang/uitgang
zodat ik nog een kans heb
die huizen staren me dreigend aan
achter ontbossende karkassen en ogen
overal ogen ogen

waarom is iedereen jong en vol bloed
alsof het geen oorlog wordt
en iedereen het verzet in moet
zien ze overal de tekens niet?

(als je praat met een monteur valt alles van je af)
waarom moet ik alles uitleggen het is zo'n lang verhaal
en dan is je ingekochte aandacht
al weer weggedeclareerd
veilig in hokjes geplaatst
het komt nooit meer goed

het geluid van gehark en geschoffel
vrolijk klinkend tegen stenen onder het open raam
ik heb zin om zeer nuttig bezig te zijn
zonder overmatig vuil te worden

maar overal wordt je vuil van tegenwoordig
zelfs van gewoon een beetje leven
en je kan niet altijd blijven poetsen

warm eten om 18.00 uur
dan een rondje met de hond
iedereen doet verdacht vriendelijk

het is toen en daar en ook dat
is hopeloos misgegaan,
maar nu zijn ze al weer jaren dood,
dus

38. DE JAS VAN MIJN VADER

--------
--------------------
--------------------------------------

ik houd van sarcasme
ik houd van passende woorden
ik houd van omcirkelen
zoals te proeven in woorden als:

- van ons heengegaan
dankbaar beter zo
korte ziekte vredig heen -

de jas van mijn vader
de jas van mijn vader
hing nog maanden aan de klink van de deur
hoe lang ijlt een mensenleven na
hoe lang dult men uitstel
aan de voldongenheid van alles?

weer een dag in het rood geschreven
later, later (hoeveel credit heb ik nog)
dagen verspillen, daar ben ik
onderhand heel goed in geworden

ondertussen gebeurt er van alles
kinderen ontkinderen
de aarde draait zijn as rond
een boom valt om in de nacht
vederlicht gekraak, niemand lag wakker

ik loop naar buiten, een nieuwe stoet staat in de rij
de kreet van een meeuw uit het niets
als de schreeuw van de hele wereld

ik voel de onstuitbare wil
van alle dingen die gebeuren

alles gaat altijd maar door
zoals pijn en ergens de regen.

--------
--------------------
--------------------------------------

39. CONCREET

07.00 uur: een vrachtwagen rammelt en remt
de werksoldaten starten de machines
hameren in putten, lachen in loopgraven

mager onkruid verlangt stilletjes
naar de platonische kus van een bui
of het eind van deze zomer

van god verlaten mensen rennen
als honden in de regen,

afgeplakte ramen, waar weduwen en gekken
in cirkels van gedachten leven

een drukke, stinkende straat,
advertenties gillen in alle kleuren in het rond:
vrolijke gebitten, tijdelijke baantjes, geld voor nul procent
dubbele hamburgers, leven als keuze-menu
langs stoepranden taxi's als lonkende hoeren

kijk, dat is een zwerver die zelf
het er naar gemaakt heeft
het lot is een grimmige jongen,
die onlogisch wandelt,
als een monnik die danst
met de duivel in de nacht

werk, dood en rekeningen
dat is het voor de rest

een piepkleine, puntige
kiezel rammelt van binnen
daarom, daarom is het
dat je niet springen kunt

40. DE STALKER


ik ben een geheim agent
getraind in onopvallendheid, een gezicht
wat niet herinnerd wordt, kijk slechts
naar je in spiegelruiten en dromen, ken je rug
als geen ander, weet hoe je loopt
en denkt, wat zag je er weer
goed uit vandaag op het strand en in coupé 6,
waar je vier stations voor je uit staarde.
Waarom, Anja v.d. H., geb. d.d. 16-07-1994
te Alkmaar (kreeft)?

je hebt me niet opgemerkt natuurlijk maar
ik noteer in ultra-geheime hersencode
ook de schijnbaar onbelangrijke details,
zoals je lachte om dat berichtje van Jessica
ik vind dat ze ophouden moet om jou
zulke platte dingen te sturen

op het Ministerie van Waarheid
worden dossiers aangelegd
betreffende de onmogelijke schoonheid van je mond
in die spiegel van de HEMA
d.d. 12-05-2004 16.08 uur
ik heb het de volgende dag gekocht, Cherry red 07
het smaakt naar plastic kersen
observator: agent S.
(bijzonderheden: je haar rook naar onbesuisde jeugd)

je oogopslag in de periode 10-05-2019 t/m 17-05-2019
is gestuurd naar het Ministerie van Liefde
voor nadere analyse,
het heeft de logica ernstig beïnvloed,
tot een spoor van kloppende harten geleid
het verloop van dit type verliefdheid kenmerkt zich
door een korte incubatietijd en
verlies van smaak en gezond verstand

[N.B. agent S. van zaak gehaald]


 

41. YOU MUST GIVE YOURSELF TO LOVE

==============

als je je droom verloren hebt:
ga al je gangen na
tot het punt dat je je droom nog
in je handen hield
laat daarna
niet meer gaan

als je de liefde zoekt:
wees bereid om haar te vinden
maar grenzeloos halsoverkop te gaan

bij twijfel gewoon doen:
we zien wel wat er van komt
het leven is wat gebeurt
terwijl je plannen maakt
plan niet als Lenin je leven in 5 vijfjaren-plannen
waarvan de targets niet te halen zijn

wees geen heilig boontje
maar maak het niet te bont
vergeef en vergeet
inclusief jezelf

goed is goed genoeg:
perfectie is een cirkel
met een lijndikte van nul
dromen zijn goed, daden zijn beter
een daad is een droom
die geen smoesjes over heeft

never change a winning team
iemand heeft al ontdekt en ondervonden
wat de beste manier is
om grandioos te falen

wees eigenwijs met mate,
maar vecht niet nodeloos
tegen de bierkaai of het lot

vind een plaats in de wereld,
vind de plek waar je past
vul de ruimte die van jou is

geloof niet alles wat ze zeggen
volg geen tovenaars
en wolven

trots is de voorkant van schaamte
facebook lijkentellers
koek en ei in overvloed
have I got news for you:
nobody gives a single f---, really
I say it in english because I have friends
everywhere!

wees geen slaaf van chemische stoffen
neem er geen gif op in
verliezer zijn is soms een keuze,
je bent slechts een zwerver met schone kleren aan

herzie voortdurend alles en jezelf
stel goede vragen en stel de foute vragen
maar kijk verder dan je horizon
kijk over je eigen grenzen heen

help anderen op weg,
zie waar het ontbreekt
one day, it all returns to you

zet een kind, een boom,
een daad van schoonheid in de wereld
zie het groeien tot het in de hemel reikt
with love in your heart, anything goes

zet een woord van waarheid, van protest dwars
op jouw Berlijnse muur
een kras dat je er was,
schrijf je naam in vuur

iemand zal zien
dat je ooit bestond
je liep door deze straten,
je probeerde het, je dacht

er zijn plaatsen waar je nu nooit
er zijn tijden waarin je eens ooit
je weet niets meer, maar je was

je droeg de blauwe diamant, dat is je ziel
op eigen handen door de tijd

alles heeft een reden
dit zijn de kaarten die je kreeg
dus speel,
speel het spel maar uit

het is tasten in het duister
zonder routekaart
voor iedereen,
uiteindelijk maakt het niet uit
als je in het niemandsland
bent verdwaald

voor ieder wacht een cel op deathrow
ook al heb je niks gedaan
wat kun je anders doen dan lachen
om de hele poppenkast en santenkraam

wat ik wil zeggen: het leven gaat door
om de honderd jaar moeten de paleizen branden
de dolende monsters gedood

I am so tired.
aren't you?

==============

 42. RECTIFICATIE

toen ik in klas 1 zat bestond jij
nog niet eens in deze wereld
en nu we 20 jaar samen
opgelopen hebben heb ik
me al die tijd vergist

en nu je niet mijn vriend
maar mijn vijand bent
met je eigen willetje en plannen
vind ik je weer interessant

maar wie was je dan heel de tijd?
ja, en nu is het overal te laat voor
want ik kan niet meer buigen
en te veel lagen en niet meer onbevangen

iedereen had gelijk: je moet gewoon je hart volgen,
en wel van dag 1

________________________________________________________________________
 

43. HET KOMT UIT EEN GOED HART


als je je dromen vergeten bent:
loop dan al je gangen na
tot het punt dat je ze nog
glashelder voor ogen zag

als je de liefde zoekt:
sta open haar te vinden
maar ook: grenzeloos te verdrinken

wees geen heilig boontje
maar maak het niet te bont
vergeef en vergeet,
inclusief jezelf
goed is goed genoeg:
perfectie is een cirkel
met een lijndikte van nul
verander niets wat goed gaat,

geloof niet alles wat ze zeggen
volg geen tovenaars en wolven
wees eigenwijs maar met mate,
vecht niet nodeloos
tegen de bierkaai of het lot

bij twijfel gewoon doen:
we zien wel wat er van komt
het leven is wat gebeurt,
terwijl je plannen maakt
richt niet als een geharde stalinist je leven in,
in vijf 5 jarenplannen waarvan
de doelen niet te halen zijn

dromen zijn goed, daden zijn beter
een daad is een droom,
die geen smoesjes meer heeft

vind een plaats in de wereld,
vind de plek waar je past
vul de ruimte die van jou is

help anderen op weg,
zie waar het ontbreekt
op een dag komt alles bij je terug

als je kiezen moet, ga voor het hart
boven het verstand, herzie voortdurend alles en jezelf
stel goede en stel foute vragen
kijk over je eigen grenzen heen

zet een kind, een boom, een daad
van schoonheid in de wereld
zie het groeien tot het in de hemel reikt
schrijf je naam in vuur, en vlam

alles heeft een reden
dit zijn de kaarten die je kreeg,
dus speel, speel het spel maar uit
iedereen is een tastende in het duister
zonder routekaart, bestemming of doel

uiteindelijk maakt het niet uit
of je in het niemandsland verdwaalt,
want voor ieder wacht een cel op deathrow
ook al heb je niks gedaan
wat kun je anders doen dan lachen
om de hele poppenkast en santenkraam

ik ben zo moe
zo ongelofelijk moe
jij ook?

44. ALTIJD IN MIJN GEEST

--------
--------------------
--------------------------------------

Elvis kan ik heel goed nadoen
vooral hoe hij in zijn bolle tijd
- it's now or never -
zingt op het toilet

nog één middernachtelijke
dubbele peanutbutter banana sandwich
in het vet gebakken
I'm so lonely I could die

hij kon het niet meer aan
om de koning van de rots te spelen
geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd
uppers downers up
down at the end of lonely street

maar, om heel eerlijk te zijn
moet ik onhoudbaar janken
wanneer Elvis gospels zingt

deze man geloofde echt
geloofde oprecht
in de liefde van zijn God

en ik,
ik nu ook
--------------------------------------
--------------------
--------

45. IN ONTKENNING

ik ben dronken
maar niet van geluk
ik ben moe
maar niet van het werk
ik ben geil
maar niet meer op jou

ik ben jong
maar niet van hart
ik ben wijs
maar niet van de
ik ben wel goed
maar niet gek

ik lach tranen
zonder tuiten
ik heb dorst
maar niet naar kennis
ik heb genoeg
maar niet van alles

ik ga
maar niet op pad
ik hoor
maar niet erbij
ik sterf
maar niet van buiten

ik heb
maar niet terug van jou
ik teken
maar niet hier
ik dank je
maar niet de koekoek
ik zet een kruisje
maar niet waar het van toepassing is

(ik ben
maar niet in ontkenning)

46. ALS JIJ EEN KIP WAS

--------
--------------------
--------------------------------------

Als jij een kip was zou ik je nooit slachten.
Als jij een poesje was mocht je me altijd krabben.
Als mensen konden kwispelen, stond mijn staart nooit stil

voor jou.

--------------------------------------
--------------------
--------

-------------------------------------

-------------------------------------

53. VERZACHTENDE OMSTANDIGHEDEN

vanavond vond ik een halfdood vogeltje
dierenambulance gebeld: breng maar naar het vogel-
opvangcentrum. ik erheen
ze waren al weg. maar er staat
wél een soort keet met lege kooitjes
waar je beesten in kunt stoppen

een formulier erbij waarop je
je hart en extra info
uit kan storten, eerste vraag begint
een beslisboom van goed en kwaad
is het wel een vogel?
hoe weet u dat het een vogel is, misschien is
wel wel een mens, vermomd
als flierefluiter of paradijsvogel?

kijkt u eens tussen zijn veertjes
of ze wel echt tot capriolen in de lucht
in staat was, anders is het gewoon een kip en
daar hebben we er al genoeg van
op de wereld,
trust us, we are the experts
in this field since 1999 partytime.

ik heb ingevuld: Vogel.
succes vogel
volhoud vogel
want hij was dood en leeft toch nog door
hij hing half in het gras als een neergeschoten soldaat
er liep een kat, z'n klauwen paraat
om hem te grijpen, ready to kill
zo stil glanzende oogjes staart kapot

bonjour, mon chatte
ceci n' est pas un dood vogeltje
maar een levend vogeltje, comprendez-vous?

toen dacht ik: eigenlijk moet ik
die kat zijn werk maar laten doen
- zó rustig om zich heen kijkend -
alsof hij zich overgeeft en moe
is van alles en meer van
dat soort sentimentaliteiten en

toen kwam ook nog eens
mijn zoon thuis. hij had glanzende ogen. pap!
waarom zit je hier altijd 's avonds
alleen in de tuin
stil voor je uit te staren?

mama zei als dit zo doorgaat
gaat ze een dokter bellen om te kijken of

je misschien een vleugeltje
gebroken hebt

-------------------------------------

-------------------------------------

54. ALTIJD OORLOG

ìk heb het niet gewild, ìk heb het niet gevraagd.
van mij mag elke wereldburger dagelijks een gratis Big Mac Menu,
de vrouwen elke maand een bolle baby of een lang weekend
naast een minnaar die van wanten weet.
Maar helaas mag het niet zo zijn,
dat we bloemetjes plukken,
elkaar omhelzen met natte lippen van geluk
want alles moet en zal:

- KAPOT!- -KAPOT!- -KAPOT!-

zo niet goedschiks door idyllische veroudering,
zoals een oude watermolen in het Zwarte Woud,
maar kwaadschiks met bommen die al vijftig jaar op de plank liggen,
want weggooien zou zonde zijn, wanneer er niet 10.000 mensen
werden weggeblazen uit het leven
die er niks mee te maken hebben.
weet je wat God zonde vindt?

dat iedereen nog in leiders en politici blijft geloven
met hun leven
wat ze graag geven voor das Vaterland

steeds weer zullen er weer
de Pol Pot's,
de Stalins,
de Hitlers, de Mao Tse Zong's, Putin's
en Kaizer Wilhelms op deze aarde opstaan en
vergaan met miljoenen doden in hun kielzog

altijd moet het volk van crisis naar crisis leven
en altijd is er een zelfgeschapen oorlog
met Eurazië of Oceanië,
zo niet tussen Oceanië contra Eurazië,
vallen banken om die gered moeten worden door het klootjesvolk

weet je wat gered moet worden?
- de mens
- de rust en vrede
- de aarde

waarom is er altijd geld voor oorlog?
maar niet voor een piepend raam,
van een verpleeghuis?
een kinderfietsje dat op zolder staat?
omdat iedereen dood is
vanwege de vorige oorlog

met een volle buik is het makkelijk om de revolutie te preken
al wachtend op de uitkering
maar in de tussentijd maken wij wilde plannen
voor een nog beter systeem
kies ons om u de weg te wijzen
wij doen dit echt niet voor onszelf
maar voor u u u u!

'you can check out any time you like,
but you can never leave.'
omdat we met zijn acht miljard op één ruimteschip
reizen, op weg naar de toekomst.
ik zou beginnen om de hebzucht en het 'us versus them' eruit te halen

de koek is op:
mijn voorouders hebben het geprobeerd en gefaald
en ik zet die lijn trots voort
'losers can't be beggars.'

- Zesdaagse Oorlog
- Vietnam
- Cambodja
- Zuid-Afrika
- Irak
- Iran
- Irak
- Afghanistan
- Libanon
- Jemen
- Oekraïne

in mijn leven was er geen dag, geen maand, geen jaar,
dat het niet ergens oorlog was
en ik gaf al die jaren geen kik of traan
nu zie je het resultaat:

had ik maar een shit gegeven
al was het maar eenmalig
dan had de wereld er wel een stukje beter uitgezien.
of niet dan?
nee, ook zonder mijn medeleven of bezorgdheid
zullen de kranten gevuld worden
dag na dag, eeuw na eeuw
met in feite dezelfde ellende en oorlogen

this is the end my friend, my beautiful friend.

55. OP DE JEUGD

ja, dans maar door
door de straten naar het vuurwerk
op eeltloze voetjes van roze hoop

je appt, dus je leeft
je accu is nog boordevol

geef een - Like - aan het leven,
voordat je het niet meer terug
kan vinden

je hebt zoveel tijd
te verspillen aan lange omwegen,
en er is geen haast bij

en dan gaan we alles anders doen
als het op jou aan komt

maar nu eerst je hart verdrinken
in de oneindige
dansbaarheid van de nacht

56. DRESS (IT IS OVER)

You went to buy a dress
I can't care less
I loved you dearly, you.
you sexual psychonaut.

Wrong lines.
cold wars
keep us busy

all crossed.
you buy your wisdom
with your life

baby go!
blame it on the kid
the cat, the door, the day, my finger
I cared, I tried
never mind babe,
Go!

____________________________

57. DE SLACHT

je wimpers, je ogen als vochtige zuidvruchten,
snuivend en schichtige blikken ruk je aan het halster
geen trek meer in troost, verraad van hooi,
ogen schichtig op zoek naar een uitweg
mannen in blauwe overalls roken
zware shag bij die zwarte deur

over een halfuur hang je aan de haak uitgebloed en gebruikt
een geplande dood vandaag nog
laatste schop laatste trap je bonkt je lomp-onschuldige massa tegen de kar
tot je in positie bent gebracht
voor het masker en de pin en je weet van niets meer
de zonnige weide en het dartelen in mei

je bent nu een product en je graf is een vrieskist
je huid, alles wordt gebruikt.
als een useful idiot die je was van dag één

roestvrij staal en waterslangen
zie ze daar de mensen die mij
mijn eigen melk te drinken gaven alsof ze van me hielden

ze zetten straks een mes in mijn zachte huid
mijn warme zachte buik
terwijl mijn blauwzwarte ogen breken in het neonlicht
en mijn hart mijn laatste bloed pompt
in de goot
ze onteren mijn zachte buik

aan het mes geregen en opgehangen
met mijn schaamte opengesneden
en gestempeld als eetbaar

met een hakbijl de ruggengraat gespleten
waar eens vingers van liefde toch ooit speelden
liefkozend voelden
of ik al vet genoeg was

onteerd je ingewanden
stomend dansend in de kruiwagen

slinger ik aan de haak
terwijl mijn roze neus van zacht roze rubber
tragikomische bewegingen maakt
over glad en vettig beton

nu ik er niet meer ben
verzwelg me totaal
absorbeer me tot de laatste zeen

zodat ik niet voor niets geboren ben
zodat ik niet voor niets eens leefde
________________________________________

58. ZIJN EN NIET WETEN ALS DE DIEREN

ze komen uit het niets, uit een andere tijd
lang voor ons,
onzichtbare lijnen vliegend
tussen de sterren

door miljoenen jaren ingeprent in het RAM-geheugen
hoor je in de avond wiekende vleugels,
snaterend gekibbel in de koude lucht,
op hun moeizame weg terug naar jou en mij

ze gaan onder de maan, langs de wolken, door
de tijd, sierlijk en plomp,
onmogelijk aangedreven machines
van holle botten en ijzeren wil

iets hogers, iets wat de bomen, de wereld,
onze voeten beweegt, iets wat de bomen goud

kleurt en steeds maar net buiten ons bereik
over vliegt, te gemakkelijk
om te geloven, dat het moet zoals het is

wanneer de dieren terugkeren naar de aarde
als teken dat alles,
altijd weer, verder zal gaan

zonder weet of reden
_________________________________________________

59. UITGERAASD

als alle atomen en quarks uitgeraasd
zijn en nergens meer
connectie kunnen vinden
omdat de ruimte te ver is
uitgedijd en zelfs hun anti-deeltje
niet meer reageert

alleen biljoenen zwarte gaten staren
nog, in de
oneindige zwartheid

wat dan?
is God dan schaakmat?
of heeft hij remise gespeeld met Zichzelf
door oneindig herhaalde zetten?

dit dacht ik, onder de douche
in het jaar onzes Heren
anno 2022 16.24 uur

als een soort filosofische
troostgedachte
_________________________________________________

DRIE PRIJSWINNENDE GEDICHTEN VAN ANDEREN IN DE TURINGWEDSTRIJD 2022

--------------

---------------------------------------

OP THOMAS ZIJN VIERDE VERJAARDAG   (Hugo Claus)

Later, mijn jongetje, word je een man,
Later reikhals je als een giraffe naar het hoe en het waarom.
Men zal je stempelen als bagage.
Men zal je kwetsen om je wens en je droom.
En jij zal trachten eens en voorgoed te fotograferen
het hoe en waarom van de vrouw
die kantelt in je lakens
die zingt naarmate je ontdubbelt in haar vel.
En nog later, jongetje, wordt
je leven een plakboek.
Maar nog lange niet, nog lange niet.

 -------------------------------------------------------

------------------------

ABRIKOZEN              (Ruth Lasters)

Gelatinevellen, gekocht voor bij het abrikozenbeslag
dat ik nooit bereidde. Hoe het opeens
raampjes zijn

waardoor ik ook het overige dat er niet van kwam
haarscherp durf te zien: een minnaar van
middernachtmails en een soort stomend, hortend

heimwee. Een apothekersjas en eigen tijmsiroop
voor een heer met hoest, eigen reumazalf voor een dame

met sudoku. En bovenal een dochter Frederike, naar mijn oma
die na twintig halfdove jaren opnieuw de doorncicades horen kon
op batterijtjes met

alkaline. Alles kan niet meer, Frederike
en dat voelt eindelijk extreem indringend onbedroefd én

vreugdeloos: neutraal in glansdruk. Onmat als deze
gelatineblaadjes. Het is een van die prachtdagen

dat men zijn frigo vol vlekkerige, harig geworden abrikozen
aanzien kan voor een kast vol door- en doorversleten

tennisballen voor de training van
de ballenrapers, die weergaloze vangers van
het onbedoelde.
________________________________________________________________________________________________

HUIS            (Lieke Gorter)

Een voor een kwamen we uit de grond gekropen, stapelden
gedachten tot een huis en namen plaats

aan de gedekte tafel die zo lang, zo breed en nog verder
kon worden uitgeschoven. De muren hingen vol mensen

met zonnekleppen en smeltend ijs rond hun gedrapeerde
monden, lachten, glommen onszelf toe

als gekuiste badkamertegels. Iedereen was welkom
dacht ik toen. Ik telde de gezichten, bestudeerde de gebaren

vier gelijkende en een schim. Zag toen pas het gemis
onder onze nagels en de dreiging van een te grote tafel

of iemand stiekem zijn vingers had gekruist toen we
beloofden hier te blijven. De waarde van het huis sijpelde

weg in hiaten, verliet de kamers die ooit roken naar vanille
en pijptabak. En wij zoekend met onze vingers in de kieren

of daar nog wat groeide voor herinnering, ook een stofnest
is een nest, ook achter losse plinten kan je schuilen.
______________________________________________________________________________________

DE DAG DAT ER NIETS GEBEURDE           (August Tholen)

Ik weet nog precies waar ik was,
die dag dat er niets gebeurde.
De dag toen er niets doorbrak, uitbrak,
ontstak of buiten zijn oevers trad.
Niets dat scheurde, spleet, vrijkwam,
losschoot of zich in iets anders boorde.

Er was de brief die niet arriveerde,
de intentie die niet werd uitgesproken,
de angst die niemand bekroop,

de schreeuw die nooit de keel verliet,
de razende windhoos die alles op zijn
pad ongemoeid liet, het scheepswrak
in de Zuidzee dat onontdekt bleef, het
hoofd dat op de hals bleef, de soldaat
die van een koude oorlog thuiskwam,
de brand die het bos tot aan de grond
toe spaarde.

Ik droeg die grijze broek (of was het
die geruite?) en zat de hele dag aan de
buis gekluisterd waar steeds hetzelfde
fragment herhaald werd van de minister
president die op klaarlichte dag en voor
het oog van de camera's zei dat hij zich
niet kon herinneren iets over iets gezegd
te hebben.

Daarna kwam er een historicus die
sprak van 'een historische dag als alle
andere' en een orkest dat een met
kussens gedempte symfonie speelde.

Niet veel later belde mijn moeder.
Heb je het ook gezien, vroeg ze.

Ik kon naar waarheid antwoorden
dat mij niets, maar dan ook
helemaal niets was ontgaan.
______________________________________________________

DE JAS VAN MIJN VADER

DE JAS VAN MIJN VADER

ik houd van sarcasme
ik houd van passende woorden
ik houd van omcirkelen
zoals te proeven in woorden als:

- van ons heengegaan
dankbaar beter zo
korte ziekte vredig Corpus Christi -

de jas van mijn vader
de jas van mijn vader
hing nog maanden aan de klink van de deur
hoe lang ijlt een mensenleven na
hoe lang dult men uitstel
aan de voldongenheid van alles

weer een dag in het rood geschreven
later, later (hoeveel credit heb ik nog)
dagen verspillen, daar ben ik
onderhand heel goed in geworden

ondertussen gebeurt er van alles
kinderen ontkinderen
de aarde draait zijn as rond
een boom valt om in de nacht
vederlicht gekraak, niemand lag wakker

ik loop naar buiten, een nieuwe stoet staat in de rij
de kreet van een meeuw uit het niets
als de schreeuw van de hele wereld

ik voel de onstuitbare wil
van alle dingen die gebeuren

alles gaat altijd maar door
zoals pijn en ergens de regen

ik houd van perfectie
ik houd van absolute perfectie
zoals te proeven is in
bijvoorbeeld het woord wedervaren

de jas van mijn vader
de jas van mijn vader
hing nog jaren aan de klink

weer een dag in het wraakboek bijgeschreven
later, later
de dag uitzitten
daar ben ik onderhand
heel goed in
geworden

ondertussen gebeurt er van alles
kregen kinderen zich kinderen
een boom viel om in de nacht
zonder een kik te geven

ik luister aandachtig
naar de verre kreet van een meeuw
schrille schreeuw van de wereld

zie de onstuitbare wil
van alle dingen die gebeuren

alles gaat altijd maar door
zoals pijn en ergens de regen

GEDICHTEN VAN MENNO WIGMAN EN ANDEREN

KLINIEK BIJ MAANLICHT 

Koud de hemel, koud de daken, koud
de als een Hamlet opgekomen maan.